Zelfrijdende auto's gaan volgend jaar in drie Britse steden de weg op in drie Britse steden, maar hoe werken zelfrijdende auto's?
Google heeft zijn prototype-auto getest op Amerikaanse wegen - het moet nog worden uitgeprobeerd in het VK - en heeft enkele details onthuld over hoe zijn zelfrijdende auto's werken.
Hier leggen we een deel van de technologie uit.
Zelfrijdende auto's zijn er al... een soort van
Veel van de autonome technologie die wordt gebruikt in de zelfrijdende auto's van Google is al op de weg te vinden.
Zie gerelateerd Het eiland Man zou het eerste land ter wereld kunnen zijn dat zelfrijdende auto's volledig toestaat Concept 26: Bekijk Volvo's visie op onze zelfrijdende toekomst Tesla begint zelfrijdende functies te testen op de Model SJe hebt misschien reclame gezien voor het automatisch remmen van de Volkswagen Polo of het automatisch inparkeren van de Ford Focus, die beide voortbouwen op het steeds vaker voorkomende gebruik van naderingssensoren om het parkeren te vergemakkelijken.
Combineer deze sensoren met de geautomatiseerde stuurtechnologie die wordt gebruikt voor parkeren, gooi de schijnbaar ouderwetse technologie die cruisecontrol is, en je hebt het losse raamwerk voor een zelfrijdende auto.
Hoeveel sensoren heeft de auto en wat doen ze?
De zelfrijdende auto van Google heeft acht sensoren.
Het meest opvallende is de roterende LiDAR op het dak - een camera die een reeks van 32 of 64 lasers gebruikt om de afstand tot objecten te meten om een 3D-kaart op te bouwen met een bereik van 200 meter, waardoor de auto gevaren kan "zien".
De auto heeft ook nog een set "ogen", een standaardcamera die door de voorruit wijst. Deze zoekt ook naar gevaren in de buurt – zoals voetgangers, fietsers en andere automobilisten – en leest verkeersborden en detecteert verkeerslichten.
LEES VOLGENDE: Wat is LIDAR?
Over andere automobilisten gesproken: op de bumper gemonteerde radar, die al wordt gebruikt in intelligente cruisecontrol, houdt voertuigen voor en achter de auto in de gaten.
Extern heeft de auto een aan de achterkant gemonteerde antenne die geolocatie-informatie ontvangt van GPS-satellieten, en een ultrasone sensor op een van de achterwielen die de bewegingen van de auto bewaakt.
Intern heeft de auto hoogtemeters, gyroscopen en een toerenteller (een toerenteller) om de positie van de auto nauwkeuriger te meten. Deze combineren om de auto de zeer nauwkeurige gegevens te geven die nodig zijn om veilig te werken.
Hoe de zelfrijdende auto van Google werkt
Geen enkele sensor is verantwoordelijk om de zelfrijdende auto van Google te laten werken. GPS-gegevens zijn bijvoorbeeld niet nauwkeurig genoeg om de auto op de weg te houden, laat staan op de juiste rijstrook. In plaats daarvan gebruikt de auto zonder bestuurder gegevens van alle acht sensoren, geïnterpreteerd door de software van Google, om u te beschermen en u van A naar B te brengen.
De gegevens die de software van Google ontvangt, worden gebruikt om andere weggebruikers en hun gedragspatronen nauwkeurig te identificeren, plus veelgebruikte snelwegsignalen.
De Google-auto kan bijvoorbeeld met succes een fiets identificeren en begrijpen dat als de fietser een arm uitstrekt, hij van plan is een manoeuvre te maken. De auto weet dan af te remmen en de fiets voldoende ruimte te geven om veilig te kunnen rijden.
Hoe de zelfrijdende auto's van Google worden getest
De zelfrijdende voertuigen van Google – waarvan het er minstens tien heeft – worden momenteel getest op privécircuits en sinds 2010 op de openbare weg.
In de auto zitten altijd twee mensen: een gekwalificeerde bestuurder met een smetteloze staat van dienst zit in de bestuurdersstoel, om de controle over de auto over te nemen door ofwel aan het stuur te draaien of op de rem te trappen, terwijl een Google-technicus op de passagiersstoel zit om het gedrag te controleren van de software.
Vier Amerikaanse staten hebben wetten aangenomen die auto's zonder bestuurder op de weg toestaan, en Google heeft hier optimaal gebruik van gemaakt door zijn auto te testen op snelwegen en straten in voorsteden.
Steve Mahan, een blinde inwoner van Californië, was betrokken bij een proefrit, waarbij de auto hem vanuit zijn huis door de stad reed, inclusief een bezoek aan een drive-in-restaurant.
Het is echter niet echt een kwestie van uw auto vertellen waar u heen wilt, achterover leunen en ontspannen.
"Elke test begint met het sturen van een bestuurder in een conventioneel aangedreven auto om de route en de wegomstandigheden in kaart te brengen", legt Google-software-engineer Sebastian Thrun uit in een blogpost. “Door features als rijstrookmarkeringen en verkeersborden in kaart te brengen, raakt de software in de auto op voorhand vertrouwd met de omgeving en de kenmerken ervan.”
Zijn auto's zonder bestuurder veilig?
Dit is een van de vragen die steeds weer opduikt in het debat over auto's zonder bestuurder: is het veilig om de controle over een voertuig over te dragen aan een robot?
Aanhangers van zelfrijdende autotechnologieën wijzen snel op statistieken die aantonen hoe onveilig de wegen zijn door niet-zelfrijdende auto's - in 2013 kwamen alleen al in het VK 1.730 mensen om het leven als gevolg van auto-ongelukken, en nog een Volgens het Office for National Statistics raakten 185.540 mensen gewond.
De wereldwijde cijfers zijn net zo angstaanjagend, met verkeersdoden die vorig jaar 1,2 miljoen levens eisten. Google beweert dat meer dan 90% van deze dodelijke slachtoffers te wijten was aan menselijke fouten.
In april kondigde Google aan dat zijn zelfrijdende auto's meer dan 700.000 mijl (1,12 miljoen kilometer) hadden afgelegd zonder een geregistreerd ongeval veroorzaakt door een van zijn voertuigen - één werd van achteren geraakt, maar de andere bestuurder had schuld.
Hoewel dit een ongelooflijk klein cijfer is in vergelijking met het aantal kilometers dat Britse automobilisten in een jaar afleggen - in 2010 suggereerde autoverzekeringsmaatschappij Admiral dat het aantal bijna 267 miljard mijl zou kunnen zijn - blijft het feit dat autonome Google-auto's nog steeds ongevalsvrij zijn bemoedigend.