Er is ons al jaren solid-state opslag beloofd, sinds het relatief goedkoop werd om RAM-chips te maken. De voordelen zijn bliksemsnelle snelheid, stille werking en minder stroomverbruik; het enige nadeel is dat er een stroompje stroom door de chips blijft gaan, zodat ze niet vergeten wat ze opslaan. En kosten.
Zoals je kunt zien, lijkt de i-RAM in niets op een harde schijf, maar is het in plaats daarvan een PCI-kaart met vier DDR RAM-sockets en een seriële ATA-header. De PCI-bus wordt nooit uitgeschakeld, zelfs niet als uw pc is uitgeschakeld, en is dus ideaal als constante stroombron. Er is ook een back-upbatterij die ongeveer tien uur meegaat als de stroom uitvalt of als u de stroomkabel van uw pc loskoppelt. De slots kunnen tot 4 GB DDR RAM bevatten van PC2100- tot PC3200-snelheden (we raden u aan overal dezelfde snelheid te gebruiken).
Zelfs het langzaamste RAM-geheugen geeft meer dan genoeg geheugenbandbreedte om de 150 MB/sec via seriële ATA te verzadigen. PC3200 kan echter goedkoper blijken te zijn omdat het op grotere schaal wordt gebruikt; we gebruikten 4 GB van Crucial (www.crucial.com). Zonder de mechanische beperkingen van leeskoppen die datatracks op platters vinden, zou de i-RAM in de buurt moeten komen van de theoretische overdrachtssnelheid van 150 MB/sec.
Het verplaatsen van grote bestanden is veel gemakkelijker voor een conventionele harde schijf dan het verplaatsen van veel kleine bestanden, maar zelfs toen bleek de i-RAM ongeveer vijf keer sneller. Ons bestand van 740 MB werd in slechts 13,4 seconden gekopieerd in vergelijking met de 69,9 seconden van de Western Digital Raptor. Dat is een lees-/schrijfsnelheid van 111 MB/sec ten opzichte van de 21 MB/sec van de Raptor, ondanks zijn spilsnelheid van 10.000 tpm. Kleine bestanden vertoonden echt beperkingen in het mechanische apparaat, de i-RAM handhaafde zijn overdrachtssnelheid van 111 MB/sec naar de 10 MB/sec van de Raptor bij het kopiëren van onze 808 MB aan kleine bestanden en mappen. Als Gigabyte de i-RAM Serial ATA 2 compliant had gemaakt (met zijn 300 MB/sec bandbreedte), hadden we misschien nog meer snelheid gezien.
Solid-state opslag zou echter altijd sneller zijn bij deze tests voor directe overdracht. We wilden wat praktijkvoorbeelden van de voordelen, dus installeerden we een kopie van Windows XP op de RAM-drive. We hadden echter bedenkingen bij de stabiliteit van deze installatie. Ten eerste waren we niet zo enthousiast over het idee dat een besturingssysteem zou verdwijnen (waardoor we al onze applicaties opnieuw moesten installeren, compleet met registervermeldingen) na een stroomstoring. Ten tweede kwamen we talloze kleine fouten en registercorrupties tegen, wat niet bijzonder geruststellend was.
De laatste problemen zijn echter de meest vernietigende. We hebben niet veel bewijs ervaren van de supersnelle overdrachtssnelheden. Windows laadde drie seconden sneller van de i-RAM dan van de Raptor. Door de i-RAM opnieuw te formatteren en Far Cry erop te installeren, waren laadtijden van 39,1 seconden in plaats van 40,4 op de Raptor. We hadden niet het gevoel dat Windows veel sneller werkte, of helemaal niet. En dan is er nog de prijs. De kaart alleen al kost £ 230; voeg daar nog eens £ 400 of zo aan toe voor vier 1 GB RAM-sticks en je hebt een £ 650 4GB harde schijf die een beperkt voordeel biedt ten opzichte van een £ 70 36GB Western Digital Raptor. Het is nauwelijks goed besteed geld.
We konden niet veel reden vinden om de i-RAM te gebruiken, vooral omdat je RAMDisk-applicaties kunt downloaden om reservesysteem-RAM om te zetten in een logische harde schijf voor een pagina- of scratch-bestand. Als u vastbesloten bent om solid-state geheugen te krijgen, kunnen bedrijven als MemTech (www.memtech.com) en M-Systems (www.m-systems.com) interessant zijn. Deze fabrikanten van op flash gebaseerde harde schijven op ondernemingsniveau hebben schijven tot 128 GB, maar rekenen daarvoor op ondernemingsniveau geld. De rest van ons zou moeten wachten tot het solid-state geheugen aanzienlijk in prijs daalt.